شناخت ما از کرانه دریای هستی بزرگان ، تنها به اندازه میدان اندیشه ماست . حکیم ارد بزرگ
پیران جهان دیده ، همواره جوانان را به خروش و بیداری فرا می خوانند . حکیم ارد بزرگ
کهنسالان باید آگاهی بخش اندیشه جوانان باشند ، نه بازیگران زندگی آنان . حکیم ارد بزرگ
دودمانی که بزرگانش خوار شده اند ، پیکره بی جانیست که خوراک پلیدان می شود . حکیم ارد بزرگ
تنهایی ، برای جوان ارزشمند و برای پیر آزار دهنده است . حکیم ارد بزرگ
آدمهای بزرگ و اندیشمند ، بسیار اشک می ریزند . حکیم ارد بزرگ
جهان را آغاز و انجامی نیست ، آنچه هست ، دگرگونی در گیتی است . ما دگرگونی
در درون گیتی را زایش و مرگ می نامیم . ما بخشی از دگرگونی در گیتی هستیم ،
دگرگونی که در نهان خود ، پویش و شکوفایی را پیگیری می کند . بروز آینده
ما ، بسیار فربه تر از امروز خواهد بود ، ما در درون گیتی ، در حال پرتاب
شدن هستیم ، پرتاب به سوی جایی و نمایی که هیچ چیز از آن نمی دانیم ، همان
گونه که در کودکی از این جهان هیچ نمی دانستیم . میدان دید ما ، با همه
فراخنایی خود ، می تواند همچون شبنمی کوچک باشد بر جهانی بسیار بزرگتر از
آنچه ما امروز از گیتی در سر می پرورانیم ، پس ، گیتی بی آغاز و بی پایان
است . حکیم ارد بزرگ
خواست واپسین آدمی ، شناور شدن در بسامدها و امواج گیتی است . حکیم ارد بزرگ
گیتی ، آوای مهربانی و شادیست . حکیم ارد بزرگ
بی
مایگی و بدکاری ، پاینده نخواهد ماند ، گیتی رو به شکوفایی است . با نگاهی
به گذشته می آموزیم : نابکاری هایی همچون برده داری ، همسر سوزی و … را
آدمیان رها نموده اند ، پس پویندگی و شکوفایی ، براستی هویداست . حکیم ارد بزرگ
نرمش و سازگاری با گیتی ، ما را آرام خواهد ساخت . حکیم ارد بزرگ
گیتی زایشگر است ، پویشی آرام در همه گونه های آن ، دیده می شود . حکیم ارد بزرگ
مرگ و پایانی نیست ، دگرگونی و آمیختگی با گیتی ، آینده همه زندگان است . حکیم ارد بزرگ
مهربانان ، با سرشت پاک گیتی آمیخته اند . حکیم ارد بزرگ
گیتی را در مهربانی می بینم . حکیم ارد بزرگ
جهان
همواره در حال دگرگونی و شکوفایی است ، نباید این پویندگی را زشت دانست ،
باید همراه بود و بخشی از این شکوفایی را بر دوش داشت . حکیم ارد بزرگ
آب و هوا ، بر جهان بینی و پبوندهای مردمی اثرگذار است . حکیم ارد بزرگ